پایانه سیم ها مسی
بسیاری از نسلهای الکترونیک گذشته، در طول دهه ۱۹۷۰، انواع محبوب اتصال دهنده مسی I/O سرعت بالا شامل BNC دومحوره، پین و سوکت D-subminiature و حتی کمی بعدتر متغیرهای IDC Delta-ribbon می شد. بسیاری از اجتماع های کابل به صورت دستی پایانه دهی می شد و این کار به وسیله ی اجتماع دهندگان (assemblers) و تکنسینهای تولیدکننده با مهارت انجام می شد. در آن روزها، ابزار دستی دقیق به تولید یک سطح منطقی از تسلیم (yield) و کار مجدد (rework) کمک می کرد. حالا در اواسط سال ۲۰۱۶ لیزرهای خودکارشده قرمز، سبز و آبی برای جوش دادن رسانا های مسی دو قولو محوری (twin-axial) کوچک برای تماسها و حتی پد های PCB استفاده می شود. لیزرها همچنین حفاظها، دی الکتریکها و پوششهای رساناها و کابلها را آراسته و مرتب می کنند.
پایانه سیم و کابل های رسانای چند محوری
سیم رسانای صلب چند محوری در یک سیلندر فلزی میان تهی در داخل پشت یک (Bayonet-Neill-Concelman connector) به دقت ابزاردهی شده، قرار داده می شود. که یک حفره (gap) نازک به وجود می آورد. با یک آهن لحیم کننده که در مقابل سیلندر خارجی نزدیک به سوراخ دسترسی لحیم قرار داده می شود، یک اپراتور، لحیم را به درون یک سوراخ کوچک وارد می کند تا به صورت شسته رفته پر شود.
پروسه های thru-hole h عمودی و لحیم کاری مستقیم نیمه اتوماتیک، انجام می شود.
سیم های دوقلو محور در مقابل تماسهای فلزی یا پد های مدار PCB و سپس مقابل راس یا لحیم شده با لیزر، به صورت موازی قرار داده می شود(به صورت پنهانی)
تکنولوژی جدید برای پایانه های سیم و کابل
به صورت سنتی، اتصالات پین و سوکت D-subminiature سرعت بالا عمدتا با اتصالات پایانه فنجانی لحیمی استفاده می شود.
که نیازمند سربندهای (fillet) لحیم شده به صورت شسته رفته است تا عملکرد SI خوب را حفظ کند.
بعضی از اتصالات D-subminiature و I/O با سرعت پایین تر، انواع چین خورده (crimp) بوده اند.
که با تماسهای نقش شده (stamped) ارزانتر همراه بوده.
سیم چین خورده و تغییر شکل تماس در یک محدوده کوچک کنترل می شد. ولی هنوز به اندازه کافی برای سیگنال دهی I/O با سرعت بالاتر، تقارنی (symmetrical) نداشت. انواع اولیه از اجتماع کابل سرعت بالا، به صورت خارجی با استفاده از تست دقت آنالوگ و تجهیزات اندازه گیری استفاده می شد. بعدتر با کابل کشی فصل مشترک I/O موازی تک پایانه ای و تجهیزات فعال استفاده می شد. این روش آهن داغ (hot iron) از پردازش لحیم مستقیم، بسیار متنوع و گران است، حتی برای اجزای اتصال دهنده نیمه خودکار و ماشینی شده، و برای بسیاری از کاربردها/محصولات متعاقب نسل جدیدتر بسیار بزرگ هستند. بعضی از تختهای لحیمی موجی به شدت ثابت شده با موفقیت متوسط استفاده می شد، به خصوص برای دوشاخه های نوع بیلچه ای (paddleboard plug) و کابل های مختلف.
برخی از این BNC های ساده و تقارنی هستند.
اتصالات پین و سوکت دارای طراحی تلفیق سیگنالی بسیار خوبی هستند.
حتی با سوراخهای لحیم شده ی مختلفی همراه هستند.
منبع : سایت http://www.wireandcabletips.com