حرارت دهی الکتریکی یعنی تولید انرژی گرمایی از انرژی الکتریکی. این یعنی تولید حرارت به وسیله الکتریسیته. حرارت دهی الکتریکی برای بعضی کارهای خانگی مانند پخت و پز، گرم کردن اتاق، گرم کردن آب، داغ کردن نان، اتو کردن و غیره به کار میرود. حرارت دهی الکتریکی همچنین به صورت حیاتی در کاربردهای صنعتی مانند ذوب فلزات، پردازشهای حرارتی، شکل دادن به شیشه، پخت عایقها، مینا کاری سیم و کابل مسی و غیره استفاده میشود. برتری اصلی حرارت دهی الکتریکی این است که برآمد هزینه برای اهداف حرارت دهی در مقایسه با دیگر پروسه های حرارت دهی پایینتر است. بعلاوه، چندین مزیت دیگر هم وجود دارد.
پروسه های زیادی برای تولید انرژی گرمایی وجود دارد ولی حرارت دهی الکتریکی و الکترونیکی میتواند به عنوان پیشتاز و اولویت انها شناخته شود، به دلایل زیاد:
این سیستم پاک ترین سیستم حرارت دهی است و از آلودگی به دور است.
این پروسه حرارت دهی هیچ گونه گاز به شکل دود تولید نمیکند، پس نیاز به چینش اضافی برای خارج کردن دود نیست.
این متد، کنترل شده ترین متد است و دمای پروسه متناسب با نیاز میتواند به صورت دقیق، کنترل شود.
مخارج اولیه و انتهایی کوره های الکتریکی بسیار پایینتر از دیگر انواع کوره است.
شماهای حفاطت اتوماتیک برای بارگذاری بیش از حد (overloading) و جریان بیش از حد میتواند به آسانی در این سیستم ایجاد شود که با کمک دنده سوییچ الکتریکی و الکترونیکی انجام میشود.
کارآمدی کلی سیستم حرارت دهی الکتریکی بسیار بیشتر از دیگر سیستمهای حرارت دهی است.
سیستمهای مختلفی از حرارت دهی الکتریکی که وجود دارند که در پروسه های خانگی و صنعتی استفاده میشوند. هر کدام از انواع سیستم حرارت دهی شامل متد حرارت دهی الکتریکی خودش میشود. این متدهای حرارت دهی میتوانند به این عنوان ها دسته بندی شوند:
حرارت دهی نیروی فرکانسی
حرارت دهی فرکانس بالا
حرارت دهی مقاومت مستقیم
حرارت دهی مقاومت غیر مستقیم
حرارت دهی قوسی
حرارت دهی القایی مستقیم
حرارت دهی القایی غیر مستقیم
حرارت دهی دی الکتریک
حرارت دهی مادون قرمز یا اشعه ای
به طور کلی تمامی تجهیزات و دستگاه های صنعت برق به دلیل اینکه از انرژی الکتریسیته استفاده می کنند، حرارت زیادی از خود تولید می کنند و در بعضی از موارد این حرارت کاربردی می باشد و مورد استفاده قرار می گیرد و در برخی موارد برای مهار کردن حرارت تولید شده از دستگاه، تجهیزاتی تعبیه می کنند.
میکروسوئیچ نوعی از کلید می باشد که بسیار حساس و تحریک پذیر می باشد و برای قطع و وصل کردن جریان برق در مدارهای الکترونیکی استفاده می شود
تفاوت میکروسوئیچ با کلیدهای ساده در استفاده از شاسی میکروسوئیج به صورت فنری می باشد و تا زمانی که روی آن فشار وارد شود جریان برق را قطع یا وصل می کند. و زمانی که رها شود به وضعیت و حالت اولیه خود بر خواهد گشت.
میکروسوئیچ بطور استاندارد دارای سه عدد پایه می باشد یکی از پایه های آن معمولا با علامت اختصاری NC مشخص می شود که پایه ورودی آن می باشد،پایه ی دیگر آن با علامت NO مشخص می گردد.
میکروسوئیچ ها در رباتیک بسیار وسیله ای پر کاربرد می باشد.میکروسوئیچ ها با توجه به میزان ولتاژی که می توانند انتقال کنند تقسیم بندی می شوند که کاربردهای بسیار گوناگون و گسترده ای دارند. از کاربردهای بسیار رایج میکروسوئیچ ها می توان به کاربرد آن در کلیدهای تشخیص طبقه در آسانسورهاو در دستگاههای کپی و ماوس و کیبورد و همچنین کاربرد بر روی مادربردها به منظور سوئیچ سریع بر یک مود دیگر نام برد.
میکروسوئیچ هایی وجود دارند که می توانند موتورهای کوچک،لامپ ها و سیم پیچ ها را مسقیم قطع و وصل کند.
هر کلید مکانیکی از دو قسمت رسانا تشکیل می شوند که با اتصال آن دو مدار وصل و با جدا شدن آنها قطع می شود. این دوقطعه را کنتاک می نامند.کنتاک علاوه بر اینکه باید رسانا باشد و در برابر خوردگی نیز مقاومت داشته باشند باید دارای سختی متناسب برای مقابله و مقاومت مکانیکی در مقابل سایش را نیز داشته باشد.
یکی از روش های مناسب برای مقابله با ایجاد قوس الکتریکی در کلید در زمان قطع و وصل کردن افزایش سرعت به این عمل می باشد. برای افزایش سرعت در قطع و صل کردن در بسیاری از کلیدها از فنر استفاده می شود. به این ترتیب زمانی که فاصله کنتاک ها کم است و قابلیت ایجاد قوس الکتریکی وجود دارد را به حداقل می رساند.همچنین می توان از عایق های سرامیکی برای جلوگیری از قوس الکتریکی استفاده کرد.